Ayula masz rację, co do tego, że różne czynniki zmieniają talenty i perspektywy człowieka.
Też kiedyś pisałem, a teraz nie czuję weny:P
Ale mała próbka:
Liście zmokły już na drzewach
Wiatr myśli szumi w mej głowie
Tłum mokrych ludzi - słowo po słowie
Tłum mokrych ludzi w głowie mi śpiewa
Miłość słowem w myśli refrenie
Samotność strofy sobą buduje
Melodia sama w głowie się snuje
Miłość w pościeli serca drzemie
Gra dusza moja tańcem dla Ciebie
Strumień łez powraca z dawna
Kolorami kropel niczym tęcza barwna
Zanim odejdziesz popatrzmy w siebie
Twarz moja mokra, oczy te w blasku
Patrzymy w siebie - obcych ludzi
Patrzymy wciąż, bo to się nie nudzi
Siedzimy głusi, w muzyce oklasków.
Grają uczucia, serc mieszkańcy drodzy
Kroplami łez sobie przygrywają
Wspomnienie życia słuchaczom dają
Ludzie kochani - uczuciem ubodzy!
I drugi:
Mleczna droga rozlana na niebie
Ciepło słów tłumione przy ścianie
Cierpliwość czekania na Ciebie
Czekania na Boskie zmiłowanie.
Popiół miłości w mroku gaśnie
Motyle loty w brzuchu ustały
Na co nam spory, kłótnie i waśnie
Miłości koniec tylko nam dały
Po latach prośba leci ku Tobie
Mała jak iskra w blasku ogniska
Gdy jesteś sama przemyśl to sobie
Jaka mi byłaś w przeszłości bliska.