Edyta Górniak forum dyskusyjne

to miłe z Twojej strony, dziekuję

wiecej nie przewiduje. nie spelniam sie w poezji

Warunek szczęścia

Słońca zachody, dotyk poranka -
Gdy zimna kołdra otula ciało.
Tęsknota skóry, krzyk skryty w sercu
Żal zszyty z bólem, gdy Ciebie mało.

Świadkowie – ściany, powiernik – łóżko
Wiedzą, że cierpię i z tej tęsknoty
Rozdzieram szczęście na dwie równe części
Podcinam skrzydła, utrudniam loty.

I gdy otwieram oczy nad ranem,
Leżąc ogrzany tylko Twym oddechem
Wiedząc, że myślisz, czujesz i kochasz,
Wstaję szczęśliwy, budzę się z uśmiechem.

Ten wiersz (jeżeli to wogóle można tak nazwać) napisałam 5 lat temu. Wiem, że nie jest to poprawny wiersz i nie wiem czy wogóle ktoś go może zrozumieć... Ważne że ja rozumiem...Od tamtego czasu gdy go napisałam nic już nie poprawiałam...Ostrzegam tylko że ma on głęboko ukryte znaczenie, które zrozumie tylko dziecko...(wbrew pozorom). Wiem że dla wszystkich będzie wydawał sie on durny ale co mi tam. I tak go tutaj daję...
"Złota nić"

Żyję muzyką,
Muzyka żyje mną...
Gdzieś na drodze naszego życia
Gubimy piękne dźwięki.
Już nic nie jest takie samo,
Jak przed kilku laty
I nigdy nie będzie.
Teraz gdy piękne takty minęły,
Popadamy w nienawiść i złość na samych siebie.
Nie potrafiliśmy utrwalić,
Tych chwil, które były dla nas najważniejsze.
Żyję muzyką,
Muzyka żyje mną...

aaaaaaaaaaaa

Ayula super Masz talent, zajmij się pisaniem. Naprawdę świetne

dddddddd

Ayula masz rację, co do tego, że różne czynniki zmieniają talenty i perspektywy człowieka. Też kiedyś pisałem, a teraz nie czuję weny:P
Ale mała próbka:

Liście zmokły już na drzewach
Wiatr myśli szumi w mej głowie
Tłum mokrych ludzi - słowo po słowie
Tłum mokrych ludzi w głowie mi śpiewa

Miłość słowem w myśli refrenie
Samotność strofy sobą buduje
Melodia sama w głowie się snuje
Miłość w pościeli serca drzemie

Gra dusza moja tańcem dla Ciebie
Strumień łez powraca z dawna
Kolorami kropel niczym tęcza barwna
Zanim odejdziesz popatrzmy w siebie

Twarz moja mokra, oczy te w blasku
Patrzymy w siebie - obcych ludzi
Patrzymy wciąż, bo to się nie nudzi
Siedzimy głusi, w muzyce oklasków.

Grają uczucia, serc mieszkańcy drodzy
Kroplami łez sobie przygrywają
Wspomnienie życia słuchaczom dają
Ludzie kochani - uczuciem ubodzy!


I drugi:


Mleczna droga rozlana na niebie
Ciepło słów tłumione przy ścianie
Cierpliwość czekania na Ciebie
Czekania na Boskie zmiłowanie.

Popiół miłości w mroku gaśnie
Motyle loty w brzuchu ustały
Na co nam spory, kłótnie i waśnie
Miłości koniec tylko nam dały

Po latach prośba leci ku Tobie
Mała jak iskra w blasku ogniska
Gdy jesteś sama przemyśl to sobie
Jaka mi byłaś w przeszłości bliska.

wow super zdolnych mamy forumowiczów, jedni piszą, drudzy malują

...

o ja Krzysiek super naprawdę świetnie rozkręcamy się widzę

hehe dzięki Martyś ale to nie ma składu ani ładu zwykła amatorszczyzna

jest naprawdę super, teraz tylko czekam na jakiś wierszyk o Edytce

No ja tez czekam Napisz o miłości fanów do Edytki, o jej cieple...ehhh zaczynam sie robic romantyczna

hihi dziękuje o nie myślałem o wierszyku o Edce włączyć E.K.G i się napisze hihi ale tak na siłę to się nie da trzeba weny pożyjemy zobaczymy...

ja też postaram się coś wyskrobać o Eddie:)